به نقل از «عصر ایران»

ردپای قربانیان تایتان چگونه پیدا شد؟ / تنها شاهدی که صدای انفجار زیردریایی تایتان را شنید!

تاریخ انتشار: ۲۰ تیر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۱۹۷۵۷۲

سفر زیردریایی تایتان به محدوده‌ای از اقیانوس که کشتی تایتانیک در آن آرام گرفته، قرار بود یک سفر علمی تفریحی باشد که در نهایت به یک تراژدی منتهی شد. بدتر آن بود که زمانی که این زیردریایی منفجر شد، تا ساعت‌ها و روزها، از سرنوشت آن اطلاع دقیقی در دست نبود؛ اما مسئولان و محققان چطور توانستند از آنچه بر این زیردریایی گذشته اطلاع پیدا کنند؟

 واقعیت این است که شبکه مخفی میکروفون‌های زیرآب، صدایی را شنیدند که گمان می‌رفت مربوط به لحظه انفجار زیردریایی تایتان بوده که در اثر فشار بیرونی له و منفجر شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

نیروی دریایی آمریکا بلافاصله بعد از شنود این صداها، ماجرا را به جستجوگرانی که در جستجوی این زیردریایی بودند اطلاع داد و این تنها سرنخ و مدرک موجود در این رابطه بود، تا اینکه جستجوگران توانستند بخش‌های باقی مانده از زیردریایی گمشده را بیابند.

میکروفن های مخفی آمریکا در زیر دریا

داستان از کجا شروع شد؟

روز یکشنبه، هجدهم ژوئن بود که نیروی دریایی آمریکا صدایی را در بخش شمالی اقیانوس اطلس شناسایی کرد که به نظر می‌رسید مربوط به زمان انفجار زیردریایی تایتان باشد. این صدا توسط یک شبکه نظارت مخفی زیر آب که برای شناسایی زیردریایی‌های دشمن طراحی شده ، ضبط شده بود.

اما در آن زمان این صدا تنها به عنوان یک سرنخ قلمداد شد تا اینکه گارد ساحلی ایالات متحده آمریکا در روز پنجشنبه اعلام کرد که وسایل نقلیه‌ای که در فواصل دور مشغول بودند، یک میدان زباله را در نزدیکی لاشه کشتی تایتانیک کشف کردند که کاملا با مشخصات زیردریایی گم شده مطابقت داشت.

یکی از مقامات دفاعی آمریکا در این رابطه به وال استریت ژورنال گفت که به محض قطع ارتباط زیردریایی با مرکز کنترل، نیروی دریایی بلافاصله شنود را آغاز کرد. یکی از مقامات ارشد نیروی دریایی آمریکا در این باره گفت:« نیروی دریایی آمریکا تجزیه و تحلیلی از داده‌های صوتی انجام داد و متوجه یک ناهنجاری شد که شباهت زیادی به صدای انفجار داشت؛ آن هم دقیقا در مجاورت جایی که زیردریایی تایتان در هنگام قطع ارتباطش با مرکز در آن ناحیه قرار داشت.»

نیروی دریایی آمریکا این اطلاعات را به "فرمانده مستقر در سایت" ارسال کرد؛ یعنی فرمانده گارد ساحلی که مسئول جستجو و عملیات نجات بود. شنود این صدا و یافتن میدان زباله، دو مدرک کافی بود تا گارد ساحلی از گم شدن زیردریایی تایتان خبر بدهد.

اما صدای انفجار زیر آب، چطور توسط نیروی دریایی آمریکا شنیده شد؟

سیستم یکپارچه نظارت زیردریایی (IUSS) که یک شبکه جهانی از حسگرهای زیر آب است که برای شناسایی، طبقه‌بندی و گزارش موقعیت زیردریایی‌ها در سرتاسر دنیا طراحی شده است. این شبکه عمدتا از میکروفون‌های زیر آب تشکیل شده که به نام هیدروفون شناخته می‌شوند. این هیدروفون‌ها فعالیت‌های زیردریایی ها را شنود می‌کنند. این سیستم با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱ کاهش یافت و تعداد آنها از ۳۰ سایت نظارتی در زیر دریا به تنها سه سایت در سال ۲۰۱۶ رسید.

IUSS علاوه بر هیدروفون‌های ساکن، از ناوگان کوچکی از کشتی‌ها تشکیل شده که در اقیانوس‌ها حرکت کرده و هیدروفون‌های شنود مشابه را دنبال می‌کنند. این کشتی‌ها مجهز به سیستم حسگر آرایه‌ای یدک‌کشی نظارتی (SURTASS) هستند که شامل تجهیزات شنود و یک سیستم فعال سونار (فاصله‌یابی صوتی) است که پالس‌هایی با فرکانس پایین را به سمت زیردریایی‌های دشمن ارسال می‌کند.

بیانیه نیروی دریایی آمریکا حکایت از آن دارد که IUSS دارای سابقه‌ای طولانی در شنود صداهای زیر آب است و نیروی دریایی آمریکا می‌تواند با جلو و عقب بردن زمان، در این صداها جستجو کند. در عین حال آنها می‌توانند موقعیت مکانی صدا را تعیین نمایند که این یک قابلیت منطقی به شمار می‌رود؛ چرا که اگر نتوان فهمید که صدا در چه منطقه‌ای شنیده شده، تمام این تلاش‌ها بی‌ارزش خواهد بود.

با توجه به ماهیت حساسیت داده‌های جمع آوری شده، جزئیات دقیق اطلاعات IUSS مثل یک راز محفوظ است. در سال ۲۰۰۹، کشتی‌های چینی یک از کشتی‌های SURTASS به نام USNS Impeccable را که در ۷۵ مایلی آب‌های سرزمینی چین حرکت می‌کرد را رهگیری کردند.

آیا تنها نیروی دریایی آمریکا از این سیستم بهره‌مند است؟

لازم به ذکر است که نیروی دریایی آمریکا تنها سازمانی نیست که از این توانایی برخوردار است و سازمان معاهده ممنوعیت جامع آزمایش (CTBTO) که سازمانی بین‌المللی برای نظارت بر کره زمین از حیث آزمایش‌های تسلیحات هسته‌ای است، یک بار شکستن یک زیردریایی گم شده را شناسایی کرده بود.

CTBTO دارای شبکه‌ای جهانی از حسگرها به نام سیستم نظارت بین‌المللی است که شامل ۱۱ حسگر هیدروآکوستیک می‌شود. در سال ۲۰۱۸ بود که این حسگرهای زیر آب، انهدام زیردریایی آرژانتینی ARA San Juan را از فاصله حدود ۸ هزار کیلومتری شناسایی کرده بودند.

منبع: popularmechanics

کانال عصر ایران در تلگرام بیشتر بخوانید: تایتان به تایتانیک پیوست / 5 سرنشین زیردریایی ناپدید شده در «انفجار فاجعه بار» جان‌ باختند بقایای تایتان از اقیانوس بیرون کشیده شد چه بلایی سر زیردریایی تایتان آمد ؛ یک آزمایش ساده (فیلم)

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: زیر دریایی تایتان انفجار نیروی دریایی آمریکا زیردریایی تایتان زیردریایی ها انفجار زیر زیر آب کشتی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۱۹۷۵۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

افشاگری سی‌ان‌ان از فاجعه فرودگاه کابل هنگام خروج نظامی آمریکا

شبکه آمریکایی با انتشار گزارشی ۲ ادعای پنتاگون در مورد حمله انتحاری داعش در خارج از فرودگاه کابل در جریان خروج نیروهای این کشور از افغانستان در اوت ۲۰۲۱ را رد و حقایق جدیدی را در این رابطه مطرح کرد.

به گزارش ایسنا، رسانه نزدیک به دموکرات‌ها با استناد به شواهد ویدئویی جدید گزارش کرده «شمار زیادی از افراد در فرودگاه کابل نه بر اثر حمله انتحاری که در نتیجه تیراندازی سربازان آمریکایی جان باخته‌اند».

طبق ویدئوی ضبط شده، تعداد تیراندازی‌های صورت گرفته از جانب سربازان آمریکایی بیشتر از آن چیزی بوده که پنتاگون اعتراف کرده است.

ده‌ها نیروی نظامی آمریکا که در صحنه حضور داشته‌اند، تیراندازی در آن موقعیت را بسیار گسترده خوانده و گفته‌اند تیراندازی از سوی یک یا ۲ نفر انجام نگرفت بلکه تعداد زیادی از سربازان شروع به شلیک کردند.

در این حادثه که ۱۳ سرباز ارتش آمریکا و حدود ۱۷۰ افغان که به شدت به دنبال کمک برای فرار از تسلط طالبان بر کابل بودند، کشته شدند.

به مدت ۲ سال، پنتاگون اصرار داشت که تلفات، ناشی از یک انفجار بوده و نیروهایی که گزارش داده‌اند زیر آتش قرار گرفته‌اندT تحت تاثیر هرج‌ومرج پس از حادثه و اثرات ضربه‌های ناشی از انفجار بوده‌اند اما ده‌ها پرسنل ارتش آمریکا که در صحنه حضور داشتند تیراندازی را به تفصیل برای سی‌ان‌ان شرح داده‌اند.

یکی از این سربازان به سی‌ان‌ان گفت اولین انفجار بزرگ را از جایی که تفنگداران دریایی آمریکا ایستاده بودند، شنیده است و «نزدیک محل انفجار، یک یا ۲ نفره نبود و حجم وسیعی از تیراندازی بود».

یک پزشک افغان گفت که شخصاً گلوله را از تن مجروحان خارج کرده و با کارکنان بیمارستانش ده‌ها افغان را که بر اثر جراحات گلوله جان باختند، شمارش کرده است.

آثار تیراندازی در فرودگاه کابل

در مجموع، شواهد جدید اعتبار ۲ تحقیق نظامی ایالات متحده را به چالش می کشد و سؤالات جدی را برای پنتاگون ایجاد می کند، زیرا همچنان شواهد فزاینده‌ای را مبنی بر کشته شدن غیرنظامیان به ضرب گلوله رد می‌کند.

پنتاگون اصرار دارد که همه کشته‌ها و جراحات ناشی از انفجار بمب بوده اگرچه اذعان کرده است که تیراندازی از سوی نیروهای آمریکایی و بریتانیایی صورت گرفته است، اما می‌گوید که این تیراندازی محدود به سه انفجار بوده که تقریباً همزمان بوده است - یکی از ۲۵ تا ۳۰ تیر اخطار سربازان بریتانیایی و ۲ تیراندازی از سوی نیروهای آمریکایی با هدف مقابله با مظنونان، که به کسی برخورد نکرد!

انتهای پیام